怅然怀念,“这份赤忱之心倒是像极了你娘。”
“前辈这是答应了?”徐凤年咧开一嘴大白牙,露出憨憨傻傻的二哈笑容,放松下来,转身看向天间的那圈光轮道,“我能帮他的也就只有这些了。”
邓太阿摇了摇头,挥手将十二枚飞剑收回剑匣,牵起毛驴,叮叮当当的朝远处走去。
...................................................................
...............................................................................
修改中.....等会儿重新点开就可以了.....
....................................................................................
...............................................................................
修改中.....等会儿重新点开就可以了.....
....................................................................................
...............................................................................
修改中.....等会儿重新点开就可以了.....
....................................................................................
...............................................................................
修改中.....等会儿重新点开就可以了.....
....................................................................................
...............................................................................
修改中.....等会儿重新点开就可以了.....
....................................................................................
...............................................................................
修改中.....等会儿重新点开就可以了.....
....................................................................................
.......................-->>
本章未完,点击下一页继续阅读